معرفى اجمالى

تولد حضرت مهدى(عج) از مجموعه كتاب‌هاى «سلسه مباحث مهدويّت»، اثر فارسى على‌اصغر رضوانى بوده كه نگاهى است به حيات پر بركت حضرت مهدى(عج).

ساختار

كتاب با مقدمه ناشر در هدف از نشر آن، آغاز شده و مباحث بدون فصل‌بندى، در صدد اثبات تولد امام زمان (عج) در نيمه شعبان سال 251ق است.
نويسنده پس از بيان چگونگى اين تولد مبارك، به ضرورت بحث، به علل غيبت آن حضرت در اين مدت طولانى و فوايد امام غايب پرداخته، روايات و ديدگاه‌هاى علماى شيعى و سنى و تأييدات آنان را در اين باره آورده است.
اين اثر در اصل، فصلى از كتاب ارزشمند: «موعودشناسى و پاسخ به شبهات» از همين نويسنده بوده كه به دليل اهميت موضوع، به طور جداگانه منتشر شده است. البته اضافات و تغييراتى نيز در آن فصل اعمال شده تا به صورت اين كتاب درآمده است. از جمله عنوان و ترتيب زير فصل‌ها تغيير يافته و در ابتداى كتاب، نقل معروف حكيمه خاتون از ماجراى تولّد امام عصر (عج) اضافه شده و در انتها نيز، اعترافات تعدادى از علماى اهل‌سنت به ولادت حضرت صاحب‌الزمان (عج) افزوده شده است.

گزارش محتوا

يكى از عقايد مسلّم و ضرورى شيعه، ولايت و ولادت حضرت مهدى(عج) است، امّا گاهى موضوع ولادت ايشان از طرف برخى افراد، مورد تشكيك واقع شده و آن را غير مستند خوانده‌اند.
نويسنده بر آن است كه نشان دهد عقيده به ولادت امام عصر (عج)، علاوه بر اين كه در نظر شيعه غير قابل خدشه است، حتّى در نظر گروهى از اهل تسنّن نيز، پذيرفته شده است؛ و اشكالات و ادعاهاى واهى افرادى نظير احمد الكاتب، به هيچ عنوان وارد نيست.
وى در ابتدا، حديث معروفى را كه در تشريح تولّد امام عصر (عج) است، نقل كرده؛ سپس به اين اشكال كه «روايات در باب مهدويّت معمولاً بدون بررسى سندى نقل شده است» پاسخ داده و روايات صحيح السّندى را كه دالّ بر ولادت حضرت هستند، نقل مى‌كند.
اشكال ديگرى كه در مورد خبر ولادت امام عصر (عج) مطرح شده، اين است كه «اين خبر صرفاً از طرف جناب حكيمه خاتون نقل شده» كه مولّف با ذكر هشت روايت از راويان ديگر، روشن مى‌سازد كه اين سخن صحّت نداشته و در ادامه از تك‌تك ائمّه‌ى معصومين (ع)، رواياتى در مورد ولادت حضرت بيان مى‌كند.
بررسى مختصر اوضاع سياسى زمان امام حسن عسكرى(ع) و زمان شهادت ايشان، موضوع بعدى است.
اين موضوع از آن جا اهميت پيدا كرده است كه برخى خواسته‌اند، از اختلافى كه در مورد جانشينى امام حسن عسكرى(ع) بعد از شهادت ايشان پيش آمد، استفاده كرده و امر ولادت امام زمان (عج) را غير اجماعى و مورد اختلاف شيعه نشان دهند و نتيجه بگيرند كه اين مطلب، چندان هم قطعى نيست؛ ولى مولّف با تشريح اوضاع سياسى زمان امام حسن عسكرى(ع) نشان داده است كه اوّلاً اختلاف آن زمان در مورد مهدويّت طبيعى و ناشى از خفقان بوده است، ثانياً اين اختلاف صرفاً محدود به اوايل دوران غيبت صغرى بوده و بعد از آن موضوع براى شيعيان واضح شده است.
مولّف بعد از ذكر تعدادى از كتاب‌هاى نوشته شده، در بحث غيبت امام زمان (عج) كه طبيعتا اثبات‌كننده ولادت هم هست؛ زيرا غيبت فرع بر متولّد شدن است، به طور فهرست‌وار، برخى از كسانى كه در اوايل زمان تولّد و يا غيبت صغرى، شرف حضور خدمت امام(ع) را داشته‌اند و نام علماى انسابى را كه اعتراف به ولادت ايشان دارند، بيان مى‌كند.
موضوع بعدى، بررسى ماجراى جعفر كذّاب است و اين كه انكار او بر ولادت امام زمان (عج) قابل توجّه نيست، كه از جمله دلايل آن، يقين ما به ولادت مهدى موعود(عج) و در ثانى ادعاهاى دروغين جعفر و نهايتا اخبار متواتر وارده مبنى بر عدم انتقال امامت به دو برادر بعد از حسنين (ع) است.
نويسنده نام چهل و يك نفر از علماى اهل سنت را كه به ولادت حضرت مهدى(عج) اعتراف نموده‌اند، همراه با متنى كه در آن به اين ولادت اعتراف شده، ذكر كرده است.
پايان‌بخش مطالب، نام گروهى از اهل سنّت است كه معتقدند: فرزند امام حسن عسكرى(ع)، همان موعود جهانى است.

وضعيت كتاب

فهرست مطالب در ابتداى كتاب آمده و پاورقى‌ها به ذكر منابع پراداخته است.

منابع

1- مقدمه و متن كتاب.
2- پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى(عليه‌السلام) و مهدويت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، ج1 ص491.
3- سايت خبرى تراث.